De naam op de trap of de ontwikkeling van Westerdokseiland

door Erna Hollander, voormalig projectmanager van de gemeente Amsterdam

Aan de Universiteit van Amsterdam opgeleid als planoloog, gespecialiseerd in stadsvernieuwing, startte ik in 1991 als assistent bij het Projectmanagementbureau (PMB) van de gemeente Amsterdam en daar heb ik tot 2011 gewerkt, waarna ik ben overgestapt naar P2, regisseurs van de toekomst.

Het PMB werkte aan grote en kleine gebiedsontwikkelingen in de stad. En een van mijn mooiste klussen was de ontwikkeling van het Westerdokseiland. Hier heb ik van 2001 tot eind 2008 aan gewerkt en daarbij heb ik het voormalige rangeerterrein zien veranderen tot het dichtbebouwde woon-werkgebied wat het nu is. Ik was niet de eerste projectmanager die zich met die gebiedsontwikkeling heeft bezig gehouden en ook niet de laatste. Maar ik was wel degene die het samen met veel andere betrokkenen uiteindelijk is gelukt om de bouw van een gemengd woon-werkgebied te laten starten en de daarbij horende aanleg van de openbare ruimte en het steigerplan voor het Westerdok.

Mijn naam is op de trap gekomen door een “ondergrondse-niet-officiële” actie van mensen uit mijn team van de gemeente, die bij de uitvoering en het overleg met aannemers en omgeving betrokken waren. Ik wist daar niets van tot dat deze aan mij werd onthuld op de dag van mijn afscheid van het project. En blijkbaar is hij dus nooit weggehaald!

Waarom vond ik het werken aan het Westerdokseiland zo mooi? Dat had te maken met de transformatie van een vervallen rangeerterrein tot een centrumgebied waarin door veel verschillende soorten mensen gewoond en gewerkt kon worden, maar uiteraard ook met het team waarmee ik werkte en de samenwerking met alle partijen waardoor de woningen vanaf 2008 in verschillende fases konden worden opgeleverd. De focus op het voor elkaar krijgen, met ontwikkelaars en de vele uitvoerders, gaf ons de juiste energie om de vele uitdagingen op haalbaarheid en draagvlak op te lossen. Daarbij is ook veel overleg gevoerd met de bewoners van de overkant en van de woonboten, die fel tegenstander waren, omdat hun leefwereld drastisch werd veranderd. In mijn beleving heeft het grootste gedeelte van hen zich, ondanks de vele procedures die ook zijn gevoerd, uiteindelijk achter de ontwikkeling geschaard, maar dat kan ook mijn beperkte beeld als gemeentelijk projectmanager zijn.

Als ik de omschrijving van het Westerdokseiland lees in de nieuwsbrief, dan ben ik tevreden, omdat ik nog steeds herken wat de bedoeling van de ontwikkeling was, ook al zijn we alweer bijna 20 jaar verder. En wat is het mooi dat de ontwikkeling van het gebied niet stil staat, en dat er nu wordt ingezet op vergroening! Dat is iets waar ik in mijn huidige werk ook mee bezig ben, naast alle thema’s die ook bij de ontwikkeling van het Westerdok belangrijk waren zoals betaalbaarheid van wonen en sociale cohesie. Ik werk dus nog steeds in de gebiedsontwikkeling, niet meer alleen in Amsterdam maar op allerlei plekken in het land.